جعفر پویه
در حالی کشاکش و درگیری بین باندهای داخلی رژیم هر روز بالاتر می گیرد و ارکان آن دچار چنان بهم ریختگی ای شده است که پایورانش با ادبیات ولایت فقیهی یکدیگر را لات، دروغگو، دچار آشفتگی روحی و ... می نامند، علی خامنه ای، رهبر و ولی فقیه درمانده رژیم روز گذشته (پنجشنبه) در دانشگاه افسری ارتش سخنرانی کرد و به رجزخوانی پرداخت.
او که از پرده بیرون افتادن دست پنهانش در ماجرای اختلاس بزرگ را می بیند و اشاره اطرافیان خود به ویژه گماشته یاغی اش در مسند ریاست جمهوری به داشتن پرونده های بیشمار از او و اطرافیانش را می شنود، کاملن موقعیت خود را به خطر افتاده برآورد می کند. کشاکش باندها در زیر خیمه نظام، توفانی برپا کرده که گرد و خاکش چشم رهبر ناتوان را کور کرده است. به همین دلیل او سعی می کند تا از موقعیت جدیدی که گزارش دبیرکل آژانس بین المللی انرژی اتمی برایش فراهم کرده، استفاده برد و افکار عمومی را به سویی دیگر برگرداند؛ هرچند پس از انتشار گزارش آمانو اکثر رهبران کشورهای غربی حمله نظامی به ایران را منتفی دانسته و در پی گسترش تحریمها هستند. در این مورد نیز بعضی از آنها همچون چین و روسیه با دیگران توافق ندارند.
اما علی خامنه ای با ادامه دادن راه آنانی که مدتهاست هیاهوی جنگ و حمله نظامی به ایران را دستمایه از زیر ضرب به دربردن رژیم در افکار عمومی جهانی درباره سرکوب داخلی و نقض حقوق اولیه مردم، صدور تروریسم (دستگیری ارباب سیر) و تلاش برای ساخت بمب اتمی قرار داده اند، در سخنرانی برای دانشجویان دانشگاه افسری ارتش تهدید کرد که رژیمش "هرگونه تجاوز و حتی تهدید را با قدرت کامل و به گونه ای پاسخ خواهد داد که متعرضان و متجاوزان را از درون متلاشی کند".
این رجزخوانی هنگامی مشخص می شود از روی ترس است که او در ادامه می گوید: "ملت استوار ایران، ملتی نیست که فقط بنشیند و نظاره گر تهدیدهای قدرتهای پوشالی مادی باشد که از درون کرم خورده هستند."
خامنه ای عدم مشروعیت رژیم دزد و اختلاس گر، سرکوبگر و آدمکش را نزد مردم به خوبی می داند. او می داند که رژیمی که جوانان مردم را بعد از تجاوز و شکنجه به قتل می رساند، هیچ مقبولیتی بین مردم ندارد؛ همان مردمی که میلیونها تن در خیابانها یک صدا فریاد زدند "مرگ بر خامنه ای"، همانهایی که اعلام کردند "سیدعلی قاتله - ولایت اش باطله"، همانها که شعار "مرگ بر اصل ولایت فقیه" را یک پارچه فریاد کردند، نه تنها اعتمادی به این رژیم ندارند، بلکه خواهان برانداختنش هستند، حال او سعی دارد تا از احساسات میهن دوستی مردم استفاده کرده و کشور را در خطر جنگ اعلام کند، مگر اندکی افکار عمومی را به جانبی دیگر متوجه گرداند. ترس او از بهم ریختگی ارکان رژیمش را می شود از گفته "ساخت مستحکم نظام جمهوری اسلامی و اتحاد ملی و نزدیکی دلهای آحاد ملت ایران، مهمترین قدرت بازدارنده است و همه موظف هستند این ساخت استوار و مستحکم نظام را حفظ کرده و به آن استحکام بیشتری ببخشند"، به، خوبی فهمید.
آن دلهایی که به یکدیگر نزدیک هستند، در اعتراض به جنایات رژیم در خیابانها پای می کوبند و خواهان حقوق انسانی خود هستند. این رژیم سرکوبگر ولایت فقیه است که باندهای آن بر سر اختلاس و دزدی و غارت کشور به جان یکدیگر افتاده اند. چنین رژیمی در نزد پایورانش نیز استحکام ندارد، همچنانکه بعضی از آنان با دست و پا کردن ملیت دوگانه، راه فرار از مهلکه را برای خود باز نگه داشته اند.
فریادهای جنگ، های جنگ خامنه ای از روی ترس است. چنین امکانی در سطح بین المللی وجود ندارد. رجز خوانی او با ادبیات خاص خودش که دیگران را "کرم خورده" می نامد و تهدید به "سیلیهای محکم و مشت پولادین" می کند، چیزی به جز درماندگی در مدیریت بحران، ناتوانی از کنترل باندهای درگیر و به گل نشستن کشتی نظام نیست.
آرزوی جنگ افروزی برای خامنه ای و برخورداری از نعمات آن، راه حل کهنه ای است تا او بتواند به قلع و قمع مردم خواهان آزادی بپردازد؛ آرزویی که این روزها در چشم انداز نیست و بنابراین خامنه ای از هیاهوی آن نیز طرفی نمی بندد.
http://www.jonge-khabar.com/
او که از پرده بیرون افتادن دست پنهانش در ماجرای اختلاس بزرگ را می بیند و اشاره اطرافیان خود به ویژه گماشته یاغی اش در مسند ریاست جمهوری به داشتن پرونده های بیشمار از او و اطرافیانش را می شنود، کاملن موقعیت خود را به خطر افتاده برآورد می کند. کشاکش باندها در زیر خیمه نظام، توفانی برپا کرده که گرد و خاکش چشم رهبر ناتوان را کور کرده است. به همین دلیل او سعی می کند تا از موقعیت جدیدی که گزارش دبیرکل آژانس بین المللی انرژی اتمی برایش فراهم کرده، استفاده برد و افکار عمومی را به سویی دیگر برگرداند؛ هرچند پس از انتشار گزارش آمانو اکثر رهبران کشورهای غربی حمله نظامی به ایران را منتفی دانسته و در پی گسترش تحریمها هستند. در این مورد نیز بعضی از آنها همچون چین و روسیه با دیگران توافق ندارند.
اما علی خامنه ای با ادامه دادن راه آنانی که مدتهاست هیاهوی جنگ و حمله نظامی به ایران را دستمایه از زیر ضرب به دربردن رژیم در افکار عمومی جهانی درباره سرکوب داخلی و نقض حقوق اولیه مردم، صدور تروریسم (دستگیری ارباب سیر) و تلاش برای ساخت بمب اتمی قرار داده اند، در سخنرانی برای دانشجویان دانشگاه افسری ارتش تهدید کرد که رژیمش "هرگونه تجاوز و حتی تهدید را با قدرت کامل و به گونه ای پاسخ خواهد داد که متعرضان و متجاوزان را از درون متلاشی کند".
این رجزخوانی هنگامی مشخص می شود از روی ترس است که او در ادامه می گوید: "ملت استوار ایران، ملتی نیست که فقط بنشیند و نظاره گر تهدیدهای قدرتهای پوشالی مادی باشد که از درون کرم خورده هستند."
خامنه ای عدم مشروعیت رژیم دزد و اختلاس گر، سرکوبگر و آدمکش را نزد مردم به خوبی می داند. او می داند که رژیمی که جوانان مردم را بعد از تجاوز و شکنجه به قتل می رساند، هیچ مقبولیتی بین مردم ندارد؛ همان مردمی که میلیونها تن در خیابانها یک صدا فریاد زدند "مرگ بر خامنه ای"، همانهایی که اعلام کردند "سیدعلی قاتله - ولایت اش باطله"، همانها که شعار "مرگ بر اصل ولایت فقیه" را یک پارچه فریاد کردند، نه تنها اعتمادی به این رژیم ندارند، بلکه خواهان برانداختنش هستند، حال او سعی دارد تا از احساسات میهن دوستی مردم استفاده کرده و کشور را در خطر جنگ اعلام کند، مگر اندکی افکار عمومی را به جانبی دیگر متوجه گرداند. ترس او از بهم ریختگی ارکان رژیمش را می شود از گفته "ساخت مستحکم نظام جمهوری اسلامی و اتحاد ملی و نزدیکی دلهای آحاد ملت ایران، مهمترین قدرت بازدارنده است و همه موظف هستند این ساخت استوار و مستحکم نظام را حفظ کرده و به آن استحکام بیشتری ببخشند"، به، خوبی فهمید.
آن دلهایی که به یکدیگر نزدیک هستند، در اعتراض به جنایات رژیم در خیابانها پای می کوبند و خواهان حقوق انسانی خود هستند. این رژیم سرکوبگر ولایت فقیه است که باندهای آن بر سر اختلاس و دزدی و غارت کشور به جان یکدیگر افتاده اند. چنین رژیمی در نزد پایورانش نیز استحکام ندارد، همچنانکه بعضی از آنان با دست و پا کردن ملیت دوگانه، راه فرار از مهلکه را برای خود باز نگه داشته اند.
فریادهای جنگ، های جنگ خامنه ای از روی ترس است. چنین امکانی در سطح بین المللی وجود ندارد. رجز خوانی او با ادبیات خاص خودش که دیگران را "کرم خورده" می نامد و تهدید به "سیلیهای محکم و مشت پولادین" می کند، چیزی به جز درماندگی در مدیریت بحران، ناتوانی از کنترل باندهای درگیر و به گل نشستن کشتی نظام نیست.
آرزوی جنگ افروزی برای خامنه ای و برخورداری از نعمات آن، راه حل کهنه ای است تا او بتواند به قلع و قمع مردم خواهان آزادی بپردازد؛ آرزویی که این روزها در چشم انداز نیست و بنابراین خامنه ای از هیاهوی آن نیز طرفی نمی بندد.
http://www.jonge-khabar.com/
سلام
پاسخحذفممکنه یک دعوت نامه بالاترین برای من بفرستید؟
ممنون میشم ازتون
ttebyan1@gmail.com
یا حق