سه شنبه اول اردیبهشت پولهای کثیف و بورسیه ها، بِگَم بِگَم
زینت میرهاشمی
بگم بگم و تهدید به ریختن پَتِه همدیگر روی آب و همزمان جلوگیری از نورانداختن به تاریکخانه ولایت، یکی از رمز و رازهای نظام جهل و نیستی ولایت فقیه است. همه دست اندرکاران در قدرت به اندرون و پستوهای نظام اشراف داشته اما حاضر نیستند نوری به این تاریکخانه بتابد.
استفاده نورچشمیها و فرزندان دانه درشتهای نظام از بورسیه های غیر قانونی در کشمکش درونی، موجب عصبانیت عده ای از خودیها شده است.
بورسیه های غیرقانونی نوعی دزدی از ثروت عمومی و گسترش تبعیض در بهره وری از امکانات آموزشی است. این دزدی مانند دزدیهای دیگر تا کنون پیگیری نشده است. همه ی خودیها می دانند و یا چشم بسته هم می توانند بنویسند که چه کسانی از این بورسیه ها استفاده کرده اند. اما کسی حاضر نیست اسامی را رو کند و فقط با توپ و تَشَر همدیگر را تهدید می کنند. یک نمونه آن تهدید عضو کمیسیون امنیت مجلس رژیم در مورد بورسیه های غیر قانونی است. وی هشدار می دهد که «اگر لازم باشد؛ اسامی افراد حتی نمایندگانی هم که در این لیست قرار دارند و از این رانت استفاده کرده اند را اعلام خواهیم کرد.» عجب!
در روز روشن یک مجلس نشین از دزدی رانت خواران مجلس نشین آگاهی دارد اما اسامی آنها را از مردم پنهان می کند. این مردم هستند که غریبه هستند و این اسامی را نباید بدانند.
نمونه ای دیگر از این توپ در کردن، سخن پراکنی مجلس نشین از خوی است. این به اصطلاح نماینده در مصاحبه با «روزنامه اعتماد» روز دوشنبه 31 فروردین، در رابطه با خرج پولهای کثیف در انتخابات که از طرف وزیر کشور روحانی مطرح شده گفت که؛ حاضر است اون افراد مورد نظر وزیر یعنی دارندگان پولهای کثیف را با «مصداق و اسم افراد و سند» معرفی کند. باز هم عجب! این چه حکایتی است که توپهای تو خالی و بی خطر به هم شلیک می کنند.
برآمد این بگم بگمها و تهدیدهای تو خالی، ترس مشترک حافظان نظام پوسیده از خشم سازمان یافته مردمی است. پس حفظ تاریکی خانه اشباح به نفع همه ی باندهای درون قدرت است.
استفاده نورچشمیها و فرزندان دانه درشتهای نظام از بورسیه های غیر قانونی در کشمکش درونی، موجب عصبانیت عده ای از خودیها شده است.
بورسیه های غیرقانونی نوعی دزدی از ثروت عمومی و گسترش تبعیض در بهره وری از امکانات آموزشی است. این دزدی مانند دزدیهای دیگر تا کنون پیگیری نشده است. همه ی خودیها می دانند و یا چشم بسته هم می توانند بنویسند که چه کسانی از این بورسیه ها استفاده کرده اند. اما کسی حاضر نیست اسامی را رو کند و فقط با توپ و تَشَر همدیگر را تهدید می کنند. یک نمونه آن تهدید عضو کمیسیون امنیت مجلس رژیم در مورد بورسیه های غیر قانونی است. وی هشدار می دهد که «اگر لازم باشد؛ اسامی افراد حتی نمایندگانی هم که در این لیست قرار دارند و از این رانت استفاده کرده اند را اعلام خواهیم کرد.» عجب!
در روز روشن یک مجلس نشین از دزدی رانت خواران مجلس نشین آگاهی دارد اما اسامی آنها را از مردم پنهان می کند. این مردم هستند که غریبه هستند و این اسامی را نباید بدانند.
نمونه ای دیگر از این توپ در کردن، سخن پراکنی مجلس نشین از خوی است. این به اصطلاح نماینده در مصاحبه با «روزنامه اعتماد» روز دوشنبه 31 فروردین، در رابطه با خرج پولهای کثیف در انتخابات که از طرف وزیر کشور روحانی مطرح شده گفت که؛ حاضر است اون افراد مورد نظر وزیر یعنی دارندگان پولهای کثیف را با «مصداق و اسم افراد و سند» معرفی کند. باز هم عجب! این چه حکایتی است که توپهای تو خالی و بی خطر به هم شلیک می کنند.
برآمد این بگم بگمها و تهدیدهای تو خالی، ترس مشترک حافظان نظام پوسیده از خشم سازمان یافته مردمی است. پس حفظ تاریکی خانه اشباح به نفع همه ی باندهای درون قدرت است.
