جعفر پویه
همزمان با خبر رونمایی از سه پروژه جدید اتمی رژیم توسط محمود احمدی نژاد، نامه سعید جلیلی به کاترین اشتون، مسوول سیاست خارجی اتحادیه اروپا در مورد آمادگی رژیم برای ادامه گفت و گوهای هسته ای منتشر شد. همچنین فراخواندن سفرای شش کشور اروپایی به وزارت خارجه برای تهدید به قطع صادرات نفت نیز در این روز اتفاق افتاده است.
همزمانی این حرکات اتفاقی نمی تواند باشد و گویای این وضعیت است که رژیم ولایت فقیه برای بحران آفرینی و ادامه ساخت بمب اتمی، همه تلاشهای خود را به کار گرفته است.
رونمایی از سه پروژه اتمی مربوط به غنی سازی 20 درصدی در نطنز، وارد کردن میله های سوخت به راکتور تهران و افتتاح خط جدید غنی سازی در سایت فردو قم، اقدام بحران آفرین رژیم در مورد مشکلی است که چندین قطعنامه و اعتراض آژانس بین المللی انرژی اتمی و تحریمهای بین المللی را در پی داشته است. اما رژیم همزمان، پاسخ نامه خانم اشتون را توسط جلیلی می دهد تا خود را آماده گفتگو اعلام کند. این در حالی ست که در نامه مزبور آمده است: "موفقیت گفت و گوها در گرو برخورد سازنده گروه ۱+۵ با ابتکارهای جمهوری اسلامی ایران است."
پاسخ اینگونه رژیم به مسوول سیاست خارجی اتحادیه اروپا، تلاش برای وادار کردن آن اتحادیه به پذیرش شروط رژیم معنی می دهد نه آمادگی برای ادامه گفتگوها.
از سوی دیگر، رژیم سعی می کند تا از نفت به عنوان ابزاری برای فشار به اتحادیه اروپا استفاده کند. دعوت سفرای شش کشور اتحادیه اروپا (ایتالیا، اسپانیا، فرانسه، یونان، پرتغال و هلند) تنها برای تهدید و ارعاب صورت گرفته و طبق خبرهای منتشر شده، وزارت خارجه رژیم، کشورهای مزبور را تهدید کرده که در صورت ادامه تصمیم کشورهای اتحادیه به تحریم خرید نفت، رژیم صادرات نفت خود به آن کشورها را قطع خواهد کرد.
درحالی که رژیم با بحران کمبود ارز مواجه شده و ناتوان از پرداخت بهای کالاهای وارداتی خود است، دیپلماسی تروریستی آن فعال می شود و سعی می کند تا با وحشت آفرینی و به کار گیری همه ابزارهای ممکن، جامعه بین الملل را وادار به عقب نشینی از تصمیمهای خود کند. انفجار بمب در هند و بانکوک نیز بخشی از این دیپلماسی ولایت فقیهی است.
این اعمال تنها پرونده بحران آفرینی رژیم را سنگین تر کرده و جامعه جهانی را برای حل معضلی به نام رژیم بحران زا و بحران زی، به چاره جویی وادار خواهد ساخت.
همزمانی این حرکات اتفاقی نمی تواند باشد و گویای این وضعیت است که رژیم ولایت فقیه برای بحران آفرینی و ادامه ساخت بمب اتمی، همه تلاشهای خود را به کار گرفته است.
رونمایی از سه پروژه اتمی مربوط به غنی سازی 20 درصدی در نطنز، وارد کردن میله های سوخت به راکتور تهران و افتتاح خط جدید غنی سازی در سایت فردو قم، اقدام بحران آفرین رژیم در مورد مشکلی است که چندین قطعنامه و اعتراض آژانس بین المللی انرژی اتمی و تحریمهای بین المللی را در پی داشته است. اما رژیم همزمان، پاسخ نامه خانم اشتون را توسط جلیلی می دهد تا خود را آماده گفتگو اعلام کند. این در حالی ست که در نامه مزبور آمده است: "موفقیت گفت و گوها در گرو برخورد سازنده گروه ۱+۵ با ابتکارهای جمهوری اسلامی ایران است."
پاسخ اینگونه رژیم به مسوول سیاست خارجی اتحادیه اروپا، تلاش برای وادار کردن آن اتحادیه به پذیرش شروط رژیم معنی می دهد نه آمادگی برای ادامه گفتگوها.
از سوی دیگر، رژیم سعی می کند تا از نفت به عنوان ابزاری برای فشار به اتحادیه اروپا استفاده کند. دعوت سفرای شش کشور اتحادیه اروپا (ایتالیا، اسپانیا، فرانسه، یونان، پرتغال و هلند) تنها برای تهدید و ارعاب صورت گرفته و طبق خبرهای منتشر شده، وزارت خارجه رژیم، کشورهای مزبور را تهدید کرده که در صورت ادامه تصمیم کشورهای اتحادیه به تحریم خرید نفت، رژیم صادرات نفت خود به آن کشورها را قطع خواهد کرد.
درحالی که رژیم با بحران کمبود ارز مواجه شده و ناتوان از پرداخت بهای کالاهای وارداتی خود است، دیپلماسی تروریستی آن فعال می شود و سعی می کند تا با وحشت آفرینی و به کار گیری همه ابزارهای ممکن، جامعه بین الملل را وادار به عقب نشینی از تصمیمهای خود کند. انفجار بمب در هند و بانکوک نیز بخشی از این دیپلماسی ولایت فقیهی است.
این اعمال تنها پرونده بحران آفرینی رژیم را سنگین تر کرده و جامعه جهانی را برای حل معضلی به نام رژیم بحران زا و بحران زی، به چاره جویی وادار خواهد ساخت.
